Historia estúpida de la literatura
Creo que en los tiempos que corren la única forma de vivir, es disfrutando las 'Historias estúpidas de la literatura'. Felicito al autor, conocido, porque me enseñará varias cosas. La primera, y principal que hay ingenio y segundo, sólo leyendo 'estupideces' nos curaremos de las que nos sirven a diario.
Enhorabuena Enrique.
***
UNA LEVE ESTUPIDEZ LITERARIA
(Obligar a los jóvenes que amen al Quijote)
En resumen: estamos hablando de un caso de fetichismo cultural pues ¿qué otra cosa significa que se haya traducido - amén de a todas las lenguas vivas habidas y por haber- al spanglish?
In un place de la Mancha, of which nombre no quiero remembrearme,vivía not so long ago, uno de esos gentlemen who always tienen una lanza in the rack, una buckler antigua, a skinny caballo y un playground para el chase.
¿Y al latín macarrónico?
In uno lugare manchego, pro cujus nomine non voló calentare cascos, vivebat facit paucus tempus, quidam fidalgus de his qui habent lanzan in astillerum, adargam antiquam, rocinumflacum etperrum galgum, qui currebat sicut ánima quae llevatur a diábolo.
¿Y al código morse? ¿Pueden ustedes imaginarse a los radiótelegrafistas de la Armada española transmitiéndose os y unos a otros en puntos y rayas capítulos de la inmortal obra en sus horas libres
Comentarios
Muchos besos chicos, voy a ver si practico mi latín macarrónico un ratito:)
Pd
En cuanto termine esta semana de guardia me pingo con mi campaña...después a por la del detergente y pasito a pasito a por la del presidente jaja me ha salido un pareado:-)
Creo que deberías hacer tu entrada en tu "Saco". Yo apenas he dicho nada y el Libro de Enrique tiene muchos matices y aspectos interesantes.
Lo mío fue una simple entrada para indicar que eso 'existía' y que vale la pena darlo a conocer.
Anímate:-)
Douce, Berta y el Náufrago te animan.